شواهدی با قطعیت متوسط ​​نشان می‌دهد افرادی که پس‌از سکته مغزی، آموزش راه رفتن با کمک دستگاه‌های الکترومکانیکی را همراه با فیزیوتراپی دریافت می‌کنند، احتمالا بیشتر از افرادی که بدون این دستگاه‌ها آموزش راه رفتن را دریافت می‌کنند، به راه رفتن مستقل دست می‌یابند. ما نتیجه گرفتیم که نه بیمار نیاز به درمان داشتند تا از وابستگی یک نفر در راه رفتن پیشگیری شود.

تحقیقات بیشتر باید شامل کارآزمایی‌های فاز 3 بزرگ و عمل‌گرای قطعی باشند، تا به سوالات خاص درباره موثرترین تعداد دفعات و طول مدت آموزش راه رفتن با کمک دستگاه‌های الکترومکانیکی، هم‌چنین مدت زمان دوام هر مزیت به‌دست آمده از مداخله، پاسخ دهند. کارآزمایی‌های آینده باید زمان پس‌از بروز سکته مغزی را در طراحی کارآزمایی خود در نظر بگیرند.